Potrzeby żywieniowe dzieci w tym wieku są nieco inne niż dorosłych. Dziecko w tym okresie przechodzi od całkowitego uzależnienia od matki do coraz większej samodzielności, dotyczy to również jedzenia. Naszym zadaniem jest mu w tym pomóc, wystrzegając się kilku kardynalnych błędów, takich jak:
- Stosowanie diety niskotłuszczowej i niskocholesterolowej oraz bogatoresztkowej (tłuszcz jest niezbędny m.in. do intensywnego w tym wieku rozwoju mózgu) – tego typu dieta jest właściwą tylko dla dorosłych.
- Nadmierna podaż soli i cukru.
- Nadmierna podaż soków i słodkich herbatek.
- Usiłowanie zachowania sylwetki dziecka z okresu niemowlęcego i traktowanie naturalnego chudnięcia w drugim roku życia jako wyrazu niedożywienia.
- Stosowanie z braku czasu mało urozmaiconej diety.
- Pośpiech przy jedzeniu.
- Zła atmosfera w czasie wspólnych, rodzinnych posiłków.
- Nadmierne rozdrabnianie produktów (jak dla niemowlęcia).
- Podawanie wysokokalorycznych przekąsek.
- Stosowanie jedzenia (a zwłaszcza słodyczy) jako nagrody.
- Niepozwalanie na samodzielne jedzenie (większość 2-latków chce, może i powinna jeść samodzielnie – nawet jeśli wiąże się to, ze zwykle pozornym, zmniejszeniem ilości spożywanych pokarmów).
Dodaj komentarz