Generalną zasadą jest baczne obserwowanie dziecka i kontakt z lekarzem w razie wystąpienia objawów niepokojących. Mając dziecko musisz również pamiętać o konieczności posiadania apteczki pierwszej pomocy, z której często skorzystasz sama lub przed wezwaniem lekarza.
W apteczce domowej pierwszej pomocy znaleźć się powinny: środki opatrunkowe (gaziki ze spirytusem, plasterki, bandaż, roztwór gencjany) oraz termometr i leki przeciwgorączkowe, saszetki z solami mineralnymi do rozpuszczenia w wodzie do pojenia w razie biegunki (gastrolit) i czopki glicerynowe pomocne przy zaparciu. Dobrze też mieć leki przeciwalergiczne i maści przeciwświądowe po ukąszeniu owadów takie jak: płynny puder z cynkiem, który można kupić gotowy lub poprosić lekarza o receptę.
Konsultacji z lekarzem wymagają:
Niektóre z wymienionych stanów są stanami naglącymi, wymagającymi wręcz wezwania Pogotowia Ratunkowego. Należą do nich: nadmierna senność lub apatia i niepokój dziecka, drgawki, wykwity skórne o charakterze krwotocznym lub zatorowym lub nagła duszność. Natomiast podniesiona ciepłota ciała powinna być obniżona przed wezwaniem lekarza (podaniem leku obniżającego ciepłotę). W ten sposób można uchronić dziecko od tzw. drgawek gorączkowych.
Zwykle pod koniec pierwszego roku życia niemowlęta przechodzą swoją pierwszą chorobę zakaźną, zwaną gorączką trzydniową. Jest to niegroźne zakażenie wirusowe (wirusy z grupy Herpes), charakteryzujące się występującą przez trzy doby podniesioną ciepłotą ciała, która gwałtownie opada, na skórze zaś pojawia się wysypka plamisto-grudkowa. Samopoczucie dziecka jest cały czas dobre, mimo gorączki nie sprawia wrażenia chorego. Wymaga podawania środka obniżającego ciepłotę, gdy przekroczy 38,5°C. W gorączce trzydniowej nie ma potrzeby podawania antybiotyków.
Dodaj komentarz