Jak postępować przy gorączce i bólu u niemowląt?

Gorączka (czyli temperatura ciała powyżej 380C) i często ból są odpowiedzią organizmu na szeroko rozumiany proces zapalny. U dzieci najczęściej jest on wywoływany przez zakażenia wirusowe, bakteryjne i znacznie rzadziej grzybicze.

Ból i gorączka są ważnymi sygnałami alarmowymi, że w ustroju dzieje się coś niedobrego. Jednak ze względu na możliwość wystąpienia drgawek gorączkowych, towarzyszące dreszcze, bóle głowy i mięśni, uczucie ogólnego rozbicia i poczucie znacznego dyskomfortu, po ustaleniu przyczyny, gorączka i ból powinny być skutecznie zwalczane.

W zwalczaniu bólu i gorączki stosowane są obecnie dwa leki, oba dostępne bez recepty, paracetamol i ibuprofen. Ten ostatni w odpowiedniej dawce poza działaniem przeciwgorączkowym i przeciwbólowym wykazuje dodatkowo działanie przeciwzapalne.
Paracetamol należy podawać regularnie: co 4-5 godzin dawkę 10-15 mg/kg masy ciała (doustnie) lub 15-20 mg/kg (w czopkach). Ibuprofen podaje się doustnie: co 8 godzin dawkę 7-10 mg/kg.

Najczęściej popełniane błędy to podawanie leku przeciwgorączkowego w chwili, gdy gorączka jest już bardzo wysoka, i zwlekanie z kolejnym użyciem preparatu do momentu, kiedy ponownie wzrośnie. Ten niezwykle częsty sposób postępowania uwarunkowany jest zwykle lękiem przed ewentualnymi skutkami ubocznymi leku (zwykle minimalnymi) lub przekonaniem, że gorączka jest organizmowi do czegoś potrzebna i przyspiesza zdrowienie. Matki jakby zapominają lub nie wiedzą, że od podania jakiegokolwiek leku przeciwgorączkowego do momentu, kiedy lek zaczyna działać, musi upłynąć jakiś czas. W tym właśnie czasie niejednokrotnie gorączka jeszcze wzrasta i dojść może nawet do wystąpienia drgawek gorączkowych. Dlatego jeśli stwierdzimy, że dziecko gorączkuje, to lek przeciwgorączkowy powinno się podawać natychmiast i regularnie. Taki sposób postępowania pozwala zabezpieczyć dziecko przed kolejnymi skokami gorączki.

Często bardzo troskliwe, ale zalęknione matki, nie chcąc zaszkodzić dziecku, podają lek przeciwgorączkowy w dawkach mniejszych od zalecanych. Potem uparcie twierdzą, że lek jest nieskuteczny, podczas gdy tak naprawdę ich nadmierna ostrożność staje się przyczyną niepowodzenia.