Nietrzymanie stolca (encopresis)
Nietrzymanie stolca to mimowolne jego oddawanie. Zdarza się w wieku, gdy większość dzieci opanowała już tę umiejętność, co zwykle ma miejsce ok. 4 roku życia. W wieku 7 lat nietrzymanie kału dotyczy 1,5 proc. dzieci. Może być – podobnie jak nietrzymanie moczu – pierwotne i wtórne. Wtórne zdarzyć się mogą u dzieci przedszkolnych, którym nie odpowiadają warunki do oddawania stolca w czasie pobytu w przedszkolu. Większość dzieci nie trzymających stolec cierpi na przewlekłe zaparcia z następową bezwiedną defekacją. Dzieci, które nie mają przewlekłych zaparć, zwykle mają neurogenne zaburzenia zwieracza odbytu.
Nietrzymanie kału obserwuje się też u dzieci z zaburzeniami psychicznymi.
Przyczyny to często przedłużony czas zalegania masy pokarmowej w jelitach i niekonsekwentna nauka czystości, ale też brak urządzeń sanitarnych w szkole, negatywne doświadczenie z defekacją, biegunki, bolesne twarde stolce czy bolesne pęknięcia błony śluzowej odbytu.
Nietrzymanie kału występuje również u dzieci z wadami wrodzonymi, np. przy nieprawidłowym unerwieniu jelita tzw. chorobie Hirschsprunga czy anatomicznym zwężeniu odbytu. Mogą też do niego prowadzić przyczyny spoza przewodu pokarmowego, głównie metaboliczne – niedoczynność tarczycy i niektóre leki.
Dodaj komentarz