Puzzle i inne zabawki dla przedszkolaków

Jakie prezenty kupować przedszkolakom młodszym i starszym i dlaczego?

Puzzle, znikopisy, gry elektroniczne, filmy dla dzieci

W dużych sklepach można znaleźć nie jedną, ale  kilka półek  zapełnionych puzzlami.

To wspaniała zabawa, zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych, a jakie znaczenie dla rozwoju dzieci ma rodzinne układanie !  Można je zrealizować właśnie w czasie Świąt i przeżywać ciepłe uczucia wspólnoty.

Dla dzieci od 3 do 4 lat są puzzle typu: zwierzęta  (przedmioty, samochody itp.) w odpowiednich miejscach na planszy – wystarczy je wypchnąć od spodu i wkładać na swoje miejsca. Dzieci uczą się dopasowywać wzrokowo kształt do odpowiedniego otworu – ćwiczą spostrzeganie i sprawność rąk. Inne – to puzzle w ramkach składające się z kilku elementów – dzieci z chęcią układają je.

Przedszkolaki od 4 do 5 lat, które miały wcześniejszy trening, mogą układać puzzle od kilkunastu do kilkudziesięciu elementów, czasami robią to sprawniej od osób dorosłych. Dla dzieci w tym wieku są także książeczki z bajkami, a ilustracją do bajki są właśnie puzzle.

Dzieci powyżej 5 lat potrafią złożyć puzzle z  ponad 100 elementów! Mogłyby nawet z większej liczby części, ale trudno im na tak długo skupić uwagę, a układanie to świetny trening uwagi i cierpliwości. Warto o tym pamiętać.

Układanie to także uczenie się pokonywania trudności, uczenie się umiejętności planowania i porządkowania, to poznawanie przez dzieci własnych możliwości.

* Myśląc o rozwoju kreatywności u dzieci, warto podarować im takie zabawki jak: znikopisy.

 Jest ich kilka rodzajów – proste, w których dzieci same wymyślają, co rysować, i tworzą rozmaite kompozycje, po to, by je wytrzeć i zacząć od nowa. Są też znikopisy z dołączonymi wzorami szlaczków, drobnych przedmiotów, szablonów do rysowania itp. Doskonałe do ćwiczeń rąk, a gdy rysunek nie uda się, to po chwili nie ma po nim ani śladu – zniknął. I dlatego dzieci lubią tę zabawkę.

Inną twórczą zabawą jest zapełnianie rysunkami i kolorami mandali (mandale pochodzą z Indii; jest to koło podzielone w różny sposób na części, które należy wypełnić). Są w sklepach mandale o różnym stopniu trudności, ale przeznaczone są dla dzieci powyżej 5 lat. Zapełnianie rysunkami mandali pełni funkcje terapeutyczne – wycisza dzieci, uspakaja je, a u dzieci nerwicowych zmniejsza lęk i napięcie, ułatwia też zasypianie.

Dzieci, które lubią tworzyć chętnie bawią się modeliną, plasteliną, chętnie układają różne wzory z  kolorowych patyczków – liczmanów, malują farbami, kredkami itp.. Jeżeli marzą o twórczości rysunkowej, to zestawy kredek lub farb będą dla nich miłym prezentem.

* Może nie twórczym, ale dobrym prezentem dla dzieci niespokojnych, pobudliwych, z niepokojem ruchowym typu: obgryzanie paznokci, szarpanie włosów, trzymanie palców w buzi itp., mogą być drobne gry elektroniczne. Dziecko manipulując przyciskami, szczególnie podczas czekania na coś, długiej jazdy itp. rozładowuje napięcie psychiczne, wycisza się i uspokaja. Podobną rolę pełnią małe maskotki trzymane w rączkach – pomóżmy więc naszym „spiętym” dzieciom, kupując odpowiedni prezent.

* Niektórym przedszkolakom sprawią radość filmy dla dzieci na kasetach video lub płytach DVD. Klasyczne już filmy – bajki Disneya to skarbnica dobrych uczuć, żywej akcji, humoru, barw – przyciągają uwagę, uczą , są ponadczasowe. Podobną rolę pełnią inne filmy pełnometrażowe animowane (Król Lew, Gdzie jest Nemo itp.). Od wielu lat dzieci chętnie oglądają przygody  Scooby Doo. Śmieją się z przygód sympatycznego psa i całej rodzinki, czasem kulą się ze strachu, ale w efekcie przekonują się, że duchy i potwory tak naprawdę nie istnieją. W wielu przypadkach te filmy pełnią rolę terapeutyczną, zwłaszcza, gdy pierwszy raz są oglądane i komentowane wspólnie z rodzicami. Dzieci przyswajają sobie dialogi z filmów, gestykulację, powiedzonka itp. Nie wystarczy jednak posadzić dziecko przed telewizorem przy pięknej bajce – dobrze jest oglądać ją wspólnie, komentować, dzielić się uczuciami, myślami i uwagami. Dziecko lubi się przytulać w czasie oglądania, głębiej wtedy przeżywa i na dłużej zapamiętuje (jeśli nie mamy czasu, to wystarczy kilka razy na kilka minut przysiąść przy dziecku, przytulić je, pogłaskać po główce – dziecko „łapie” wtedy chwilę szczęścia).

Ważne: nie należy jednak kupować dzieciom filmów ani maskotek tych bohaterów filmów, gdzie jest agresja, przemoc, strach. Pamiętajmy, że dzieci potem w zabawach odgrywają akcję i zachowania postaci i mogą utrwalać wzory agresywnych zachowań, ucząc się agresji przez naśladowanie. Warto także wiedzieć, że dziecko tak mocno potrafi wcielić się w rolę filmowego bohatera, że traci poczucie swojej tożsamości (były przypadki, że dziecko, wcielając się w Batmana, ubrało się w pelerynę i „wyszło” z balkonu V piętra, przekonane, że umie latać!).
   
     * Coraz częściej dzieci nawet czteroletnie domagają się gier i programów komputerowych. Ukazuje się wiele programów – zabaw dydaktycznych, które są dla dzieci atrakcyjne. Są to układanki, loteryjki-dobieranki, kolorowe literki, cyfry, podpisywanie obrazków, różne rodzaje domina itp. Są kolorowe, mają dobrą muzykę, interesujące ilustracje, żywą akcję – dzieci chętnie rozwiązują zadania problemowe, bawiąc się i ucząc. Jeżeli dziecko marzy o jakiejś grze komputerowej, to pilnujmy, aby nie było w niej przemocy i agresji (patrz powyżej), powinna ona być ciekawa i wartościowa. Tego typu gry i zabawy komputerowe można dostać w specjalistycznych księgarniach edukacyjnych i dużych centrach handlowych. Ponieważ gier tych na ogół nie możemy przejrzeć przy zakupie, warto w tej dziedzinie wymieniać się doświadczeniami z innymi rodzicami. Decydując się na kupno takich gier czy programów, należy pamiętać, że dzieci poniżej 4. roku życia rzadko zdają sobie sprawę z wartości sprzętu komputerowego i warto poczekać do następnego roku, gdy pociecha będzie starsza i bardziej odpowiedzialna za swoje działania.

Pokazują się w sklepach zabawki – komputery dla dzieci z programami edukacyjnymi. Warto przed ewentualnym kupnem dokładnie zapoznać się z zabawką, aby dzieci ucząc się przy niej nie poniosły szkody (spotyka się w nich programy uczące czytania i pisania, które nie były konsultowane ze specjalistami i głoski nie są wybrzmiewane prawidłowo – np. zamiast „K” dziecko słyszy „KA”, zamiast „P” – słyszy „PE”. Utrudnia to, a nie ułatwia późniejszą naukę pisania i czytania).

* Są takie zabawki, czy prezenty które trudno zaklasyfikować do określonej grupy i trudno je także wypatrzeć na półkach. Są to zabawki droższe i przeznaczone w zasadzie dla dzieci powyżej 6 lat – zabawki typu hobby do dalszego uzupełniania i kompletowania: np. wielopoziomowe tory wyścigowe dla samochodów z kilkoma samochodami, którymi dziecko steruje; są to kolejki z zestawami torów i wieloma akcesoriami itp.

Inne zabawki. którymi możemy obdarować nasze pociechy, to np. traktorki czy samochody, w których dziecko siedzi i samo kieruje (napęd może być elektryczny – akumulatorek czy baterie lub nożny – pedały) czy też inne pojazdy typu quady – do jazdy na większych przestrzeniach. Tymi wymienionymi wyżej zabawkami cieszą się dzieci mające duże i bardziej stałe zainteresowania w danej dziedzinie, inne – pobawią się nowością i odłożą prezent „na później”.
Niektóre dzieci ucieszą się sankami, zwłaszcza te, które mają blisko do parku, lasu czy górki, inne zaś mogą otrzymać pierwsze w życiu narty i razem z rodzicami zjeżdżać potem po stoku – różne bywają potrzeby, możliwości i zainteresowania.

Marzenia pewnej części dzieci to własne zwierzątko – rybki, myszki, chomik, świnka morska, królik, piesek czy też kotek. Dziecko prosi, pisze listy (lub rysuje), obiecuje opiekować się żywym stworzeniem, ale kupno wiąże się z ryzykiem. Warto sprawdzić, czy dziecko nie jest uczulone na sierść zwierząt czy też pokarm dla rybek, pomyśleć, na ile jest odpowiedzialne i czy zwierzątkom nie będzie działa się krzywda i wreszcie, czy my dorośli też marzymy  o zwierzaku (bo to my będziemy dziecku przypominać o karmieniu, sprzątaniu itp.). Jeśli można i jeśli chcemy w domu zwierzaka, to warto wiedzieć, że  dziecko ma wtedy dodatkowe poczucie, że jest ważne, kochane i komuś potrzebne – łatwiej uczy się odpowiedzialności.