Następuje też dalszy rozwój emocjonalny. Dziecko śmieje się głośno i wybucha radosnym śmiechem, gaworzy, gdy się do niego zwracamy, i wydłuża pojedyncze, powtarzane zgłoski np. rrr, w śpiewny gardłowy dźwięk o zmiennej intonacji. Nauczyło się już lokalizować źródło dźwięku i odwraca główkę w kierunku osoby, która je woła. Nadal wykazuje radosną gotowość do nawiązywania kontaktu. Dziecko wręcz czeka, aby mogło śmiać się wpatrzone w twarz matki i wsłuchane w jej słowa. Dlatego staraj się okazać mu jak najwięcej serca, uśmiechu i, co bardzo ważne, przemawiaj do niego łagodnie, pamiętając, że żmudny proces nauki mowy jest już rozpoczęty.
Nadal jest towarzyskie, roześmiane, gaworzące. Wydaje głośne okrzyki radości. Wyciąga obie rączki do pokazywanego przedmiotu lub zabawki. Podnosi grzechotkę, która upadła w zasięgu jego ręki. Śmieje się radośnie do swojego odbicia w lustrze. Pilnie przypatruje się swoim opiekunom i potrafi odczytać wyraz radości czy smutku na twarzach najbliższych.
W końcu miesiąca następuje trzecie z serii szczepień ochronnych przeciw błonicy, kokluszowi, tężcowi (DTP) i POLIO.
Dziecko wyraźnie odróżnia osoby znajome od obcych i przejawia lęk związany z nieznajomymi. Powtarza i łączy te same sylaby np.: da-da-da lub mem-mem-mem. Potrafi też różnicować wymawiane sylaby pod względem głośności i wysokości tonu.
Dodaj komentarz