Skurczanie się macicy po porodzie, a bóle i krwawienia

Opróżnienie pęcherza moczowego spowoduje prawidłowe obkurczanie się macicy i normalizację rozmiarów krwawienia poporodowego. Diureza po porodzie znacznie wzrasta, nawet do 3 000 ml między 2. a 5. dniem po porodzie – pęcherz moczowy napełnia się więc szybko i znacznie.
Bezpośrednio po porodzie powracają funkcje trawienia i absorpcji w jelicie cienkim. Perystaltyka jelit jest początkowo leniwa, pierwsze wypróżnienie jest na ogół trudne w związku z bólem w obrębie zszytej rany krocza pogłębionym przez współistniejące często żylaki odbytu. Bezpośrednio po porodzie, co nierzadko jest zaskoczeniem dla niektórych kobiet, brzuch staje się płaski. Jest to pierwsze wrażenie, gdyż w okolicy pępka stwierdza się kulisty twór, macicę, która ulega obkurczeniu tak samoistnemu, jak i w następstwie podania leków obkurczających, co ma podstawowe znaczenie dla zahamowania krwawienia poporodowego. Powracanie macicy do jej stanu prawidłowego określane jest jako zwijanie się mięśnia macicy. Zjawisko to polega na zmniejszeniu się wymiarów i wagi narządu przez zmniejszenie długości objętości poszczególnych włókien mięśniowych. Najszybciej macica obkurcza się w ciągu pierwszych 14. dni po porodzie. W ciągu pierwszych 6. dni połogu jej ciężar zmniejsza się o 50%, osiągając wagę 500 gram. Pod koniec drugiego tygodnia po porodzie macica wraca do swego naturalnego kształtu i pozycji, ale nadal jest około 3 razy większa niż przed ciążą. Dopiero po upływie kolejnego miesiąca, osiągnie swoją dawną wielkość.

Podczas zwijania powracają rytmiczne skurcze macicy, przypominające bóle miesiączkowe, które niekiedy mogą być bardzo bolesne. W tych przypadkach pomocne mogą okazać się łagodne środki przeciwbólowe. Wystąpienie tych  bólów jest zjawiskiem zupełnie normalnym. Zwijanie się macicy u każdej kobiety przebiega indywidualnie. Karmienie piersią, wczesne uruchamianie kobiety i stopniowy powrót do codziennych zajęć, prawidłowe odżywianie się oraz dbanie o systematyczne opróżnianie pęcherza moczowego i regularne wypróżnianie wpływają korzystnie na przebieg zwijania się mięśnia macicy.
Wydaliny z macicy wraz z treścią śluzową i surowiczą nazywamy odchodami. Odchody mają charakter wydzieliny przyrannej. Odchody połogowe świadczą o procesie gojenia się błony śluzowej macicy. Bezpośrednio po wydaleniu łożyska następuje szybkie obkurczanie i zamknięcie światła naczyń krwionośnych miejsca łożyskowego w macicy i zaczyna się proces gojenia – endometrium. Całkowita regeneracja miejsca łożyskowego trwa do 6. tygodnia po porodzie. Po pierwszych 5-6 dniach, odchody są krwiste w ilości około 250g na dobę. Pod koniec pierwszego tygodnia stają się  brązowo-czerwone i bardziej płynne. W drugim tygodniu odchody stają się coraz jaśniejsze o mazistej konsystencji, koloru żółtego. Pod koniec trzeciego tygodnia są biało-szare, bardziej surowicze aż ustają. Odchody w kanale szyjki macicy w normalnych warunkach są jałowe, wypływające zaś z pochwy w znacznym stopniu zakażone. Odchody połogowe są dobrą pożywką dla bakterii, dlatego musisz  szczególnie uwrażliwić się na przestrzeganie zasad higieny i częste zmiany podpasek.
U niektórych kobiet odchody znikają po 14 dniach połogu, u innych zaś mogą utrzymywać się  przez 6 tygodni.