Zapalenie ucha u dzieci w wieku przedszkolnym

Zapalenie ucha środkowego

To stan zapalny struktur usznych, zazwyczaj z towarzyszącym wysiękiem. Jest to popularna i bardzo bolesna choroba wczesnego dzieciństwa. Często rozpoczyna się od pęcherzykowego zapalenia błony bębenkowej, sprawiającego dziecku ogromny ból. Rozróżnia się:

• zapalenie ucha ostre,
• zapalenia ucha środkowego z wysiękiem,
• przewlekłe zapalenie ucha środkowego.

Powszechne stosowanie antybiotykoterapii (choć w znaczącym procencie choroba ta leczy się samoistnie) doprowadziło do znaczącego zmniejszenia przewlekłych zapaleń ucha u dzieci.

Wysiękowe zapalenie ucha środkowego

Nawracające incydenty zapalenia ucha środkowego z wysiękiem występują u co najmniej 30 proc. dzieci w wieku 1-7 lat. Głównym objawem jest upośledzenie słuchu.
Wysiękowemu zapaleniu ucha środkowego sprzyjają wielokrotne zakażenia górnych dróg oddechowych oraz zaburzenia czynności trąbki słuchowej.
Dziecko także demonstruje:

• opóźnienie w nauce języka,
• problemy zachowania,
• trudności w nauce i szkole.

Ostatnio w leczeniu zapalenia ucha z wysiękiem stosuje się dreniki wentylacyjne, które ułatwiają wentylację, a nie drenaż płynu. Pozostają w błonie bębenkowej przez około 12 miesięcy, po czym następuje samoistne ich wydalenie. Wprowadzenie dreników daje znaczną poprawę słuchu. Powikłaniem jest wysięk z ucha. Leczy się go kroplami do ucha z antybiotykiem i hormonami.

Ocena niedosłuchu

Badanie słuchu (audiogram) określa stopnie niedosłuchu w jednostkach zwanych decybelami (dB): lekka utrata to 20-40 dB, umiarkowana – 40-60 dB, a ciężka – 60-80 dB. Stopień niedosłuchu ma znaczny wpływ na trudności opanowania mowy. Głęboka głuchota odnosi się do utraty większej niż 80dB w paśmie częstotliwości mowy. Głuche dziecko nie potrafi nauczyć się mówić nawet z pomocą aparatu słuchowego.

Utrata słuchu przewodzeniowa polega na zakłóceniu przekazywania dźwięku z przewodu słuchowego do ucha środkowego (najczęściej z powodu nawracających zapaleń).