Może powstać już u 2-4 letnich dzieci. Jest to bakteryjne powikłanie wirusowego zakażenia nosogardła. Z uwagi na łatwość dalszego rozprzestrzeniania się, jak również skłonność do przewlekania się procesu chorobowego, należy dążyć do szybkiego ich wyleczenia. Konieczna jest kuracja antybiotykowa. Objawy ostrego zapalenia zatok przynosowych to: wydzielina śluzowo-ropna w jamie nosowej, okresowe „zatkanie” (zaburzenia drożności), kaszel (głównie w nocy), stany podgorączkowe, bóle głowy, uczucie niepokoju, płaczliwość. Gdy objawy utrzymują się dłużej niż 12 tygodni, rozpoznaje się przewlekłe zapalenie zatok przynosowych. W wyniku przewlekle upośledzonej drożności nosa dziecko oddycha przez usta, chrapie w nocy, zaczyna mieć niewyraźną, nosową mowę. Ma śluzowo-ropną wydzielinę w jamach nosowych, która spływa również po tylnej ścianie gardła. Kaszle, traci apetyt, pochrząkuje, ma nieprzyjemny zapach z buzi. Przewlekłemu zapaleniu zatok sprzyjają zaburzenia odporności, przerost wyrośli adenoidalnych (trzeciego migdała), odpływ żołądkowo-przełykowy, alergia i astma oskrzelowa, a także wady anatomiczne, np. skrzywienie przegrody nosa, zespół nieruchomych rzęsek czy mukowiscydoza. Czynniki te powinny być zawsze zidentyfikowane i leczone przyczynowo. Przewlekłe zapalenie zatok jest leczeniem skojarzonym: chemioterapeutyki ogólnie oraz miejscowo leki podawane donosowo (obkurczające i ułatwiające ewakuację wydzieliny). Ważną też rolę odgrywa płukanie jam nosowych roztworem soli fizjologicznej czy morskiej wody w postaci sprayu.
Dodaj komentarz