Jak duże powinny być posiłki dla dwulatów i trzylatów. Zapotrzebowanie kaloryczne dzieci

Święta zasada żywienia głosi, że to dziecko decyduje, czy i ile będzie jadło, a naszym, rodziców, zadaniem jest jedynie ustalenie co, jak i kiedy mu podamy. Czas najwyższy zacząć ją stosować, zwłaszcza że w początkach drugiego roku życia dzieci, zajęte opanowywaniem sztuki chodzenia i intensywnym poznawaniem świata, jedzą tylko tyle, by zaspokoić pierwszy głód. I to zachowanie należy traktować ze spokojem. Jeszcze żadne zdrowe dziecko nie zagłodziło się na śmierć. Wciskanie jedzenia na siłę nie tylko prowadzić może do otyłości, ale sprowadza nas rodziców na wojenną ścieżkę z własnym dzieckiem. Maluch zaczyna podświadomie wykorzystywać jedzenie jako sposób walki o władzę. To my rodzice decydujemy, czy, kiedy i ile tłuszczu i cukru pojawi się na stole. Dziecko może zawsze dostać dokładkę ziemniaków, ryżu, chleba, owoców i warzyw, ale nie tortu, czekolady, budyniu, ciasta itp.
Jeśli zdamy się na instynkt dziecka, to z reguły, poza nielicznymi wyjątkami, okaże się, że nasz 2-3-latek z grubsza przestrzega sam norm dobowego zapotrzebowania kalorycznego przedstawionego w tabeli 1. Natomiast wiele do myślenia powinno nam dać zamieszczone w tabeli 2 zestawienie kaloryczności niektórych słodyczy i przekąsek.

Tabela 1 Zapotrzebowanie kaloryczne w 2 i 3 roku życia (kcal/kg/dobę).

Tabela 2 Wartość kaloryczna 100 g przekąsek i słodyczy.