Trudno jest wyjaśnić to uczucie osobom, które nigdy nie były w ciąży. Ot, ze zdrowej dziarskiej kobiety, nawet atletki, staje się często słaba oszołomiona niewiasta, której świat dość często wiruje przed oczami. Owe dziwne poczucia: zawrotów głowy, dezorientacji, słabości, oderwania do realiów to dość częste efekty uboczne działania hormonów ciążowych. Przestajemy sobie ufać, bywamy zagubione na ulicy czy w aucie, popełniamy roztargnione omyłki. Dopóty dopóki jednak zachowujemy świadomość, nie ma się w zasadzie czym martwić. Większym problemem jest natomiast, gdy mama w ciąży faktycznie mdleje…
Słabości i utrata świadomości przydarzają się kobietom w pierwszym, drugim (najczęściej), a także trzecim trymestrze ciąży. Co ciekawe, najczęściej doświadczają ich matki młode (do 25 roku życia), ciężarne po raz pierwszy. Z niektórych badań wynika również, że czynnikiem predysponującym może być niskie spożycie soli lub ogólny stan niepokoju czy zaburzeń lękowych.
Faktycznemu omdleniu towarzyszą najczęściej takie symptomy jak bóle głowy, mdłości, palpitacje serca, obfite pocenie się, duszności, a także zaburzenia widzenia, łączenie z charakterystycznymi czarnymi mroczkami. Te objawy zwykle poprzedzają utratę przytomności, więc są dobrym znakami ostrzegawczymi!
Istnieje co najmniej kilka, całkowicie fizjologicznych przyczyn, dla których tak się dzieje. Podstawową i najczęstszą jest obniżone ciśnienie tętnicze krwi, które wiąże się z poszerzeniem krwioobiegu. Czasami rosnąca macica zaczyna też uciskać na żyłę główną dolną, co powoduje zmniejszony dopływ krwi do serca. W obu tych przypadkach do mózgu dostaje się mniej krwi, co skutkuje omdleniem. Ta przyczyna jest najbardziej prawdopodobna, jeśli omdlenia pojawiają się po nagłej zmianie pozycji, np. z siedzącej na stojącą.
Ponadto, utrata przytomności może być również spowodowana niskim poziomem cukru lub żelaza we krwi. W tym pierwszym przypadku winą jest zbyt długie pozostawanie bez posiłku, z tym drugim najczęściej dieta uboga w czerwone mięso czy podroby. Oba problemy da się jednak dość łatwo wyeliminować za pomocą małych, ale konsekwentnych zmian w jadłospisie. Czasami również intensywne wymioty w pierwszym trymestrze bywają przyczyną odwodnienia, które z kolei powoduje omdlenia.
Największe ryzyko związane z omdleniem dotyczy oczywiście jego niespodzianości. Jeśli bowiem przydarzy się podczas chodzenia po schodach, nierównym terenie czy korzystania z środków lokomocji, może skutkować poważnymi upadkami i urazami. Stąd, dobrym zaleceniem dla ciężarnych, zwłaszcza tych doznających zawrotów głowy, jest unikanie wszelkich wysokości i możliwie rygorystyczne trzymanie się poręczy czy osób towarzyszących.
Każda ciężarna kobieta powinna natychmiast identyfikować oznaki słabości czy zbliżającego się omdlenia i stosowanie na nie reagować. W tym przypadku odpowiedzialne zachowanie jest kluczowe dla zdrowia Twojego i dziecka. Powinnaś więc znaleźć jak najszybciej (ale bez gwałtownych ruchów!) miejsce, gdzie możesz bezpiecznie stanąć lub usiąść ze stosowanym oparciem. Dobrze jest pochylić głowę w przód i oddychać głęboko. W miarę możliwości warto się również położyć na boku. Optymalnie jest również poinformować kogoś w pobliżu o swojej niedyspozycji, poluzować ewentualnie ciasne ubrania oraz zapewnić sobie dostępu do świeżego powietrza, np. poprzez otwarcie okna.
Omdleniom można też aktywnie zapobiegać znając poniższe porady dla kobiet w ciąży:
Według badań naukowych przeprowadzonych w latach 2005-2014 na prawie pół milionie kobiet, najpoważniejszym powodem do niepokoju są omdlenia pojawiające się w pierwszym trymestrze. Z analiz statystycznych wynika bowiem, że mogą one wiązać się z ryzykiem przedwczesnego porodu, arytmii serca, a także wad wrodzonych płodu. O każdym omdleniu należy więc poinformować lekarza prowadzącego! W razie powtarzających się incydentów, które nie wynikają z okoliczności takich jak długie stanie czy duszna atmosfera, lekarz powinien zlecić badania diagnostyczne mające wyjaśnić ewentualne przyczyny utraty przytomności.
Co ważne: jedno ani kilka omdleń w czasie ciąży nie są niczym nadzwyczajnym i nie oznaczają jeszcze nic złego, ani dla kobiety, ani dla noworodka! Najprawdopodobniej jest to zaledwie skutek uboczny ogromnych zmian zachodzących w organizmie przyszłej mamy. Nie ulegajmy więc panice ani bezzasadnym obawom. Jednocześnie, ponieważ lepiej chuchać na zimno, skonsultujmy omdlenia z lekarzem, zaś swój styl życia dostosujmy do realiów zwiększonego ryzyka upadku!
Bibliografia:
https://www.ahajournals.org/doi/10.1161/JAHA.118.011608
https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S002978440101242X
https://www.healthline.com/health/pregnancy/dizziness-in-pregnancy#management
Dodaj komentarz