Przezorny rodzic, czyli jakie wypadki najczęściej zdarzają się niemowlętom

Straszenie rodziców czarnymi scenariuszami, które mogą przydarzyć się ich pociechom, z jednej strony prowadzi do szkodliwej nadopiekuńczości. Z drugiej jednak, okazuje się, że większości z nas brakuje często wyobraźni i nieświadomie narażamy dzieci na niepotrzebne ryzyko.

Znalezienie złotego środka między ostrożnością i przezornością a daniem dziecku swobody rozwoju to zadanie bardzo ciężkie i niewielu rodziców jest w stanie mu podołać. Zdarza się jednak i tak, że choć martwimy się nieustannie i zabezpieczamy dom w wszelkie modne sposoby, w istocie przeoczamy zagrożenia znacznie poważniejsze niż bakteria na nieuprasowanym ubranku czy ukąszenie przez komara. O skali i częstotliwości występowania określonych wypadków wśród niemowląt najlepiej mówią tymczasem międzynarodowe statystki, które powinny być dla nas głównym źródeł do refleksji.

Siła upadków

Naukowcy z Sydney w Australii podjęli się zadania przeanalizowania najczęstszej przyczyny hospitalizacji dzieci w wieku do lat 4 i okazało się, że prym wiodą zdecydowanie upadki. Wśród starszych dzieci chodzi głównie o urazy związane z akrobacjami na placach zabaw, ale padają także niemowlęta. A konsekwencje mogą być bardzo poważne – od złamania kończyny po wstrząs mózgu czy pęknięcie czaszki. Jak to się dzieje? Bardzo często winna jest miłość braterska – starsze rodzeństwo z zapałem nosi niemowlaka, ale nie zawsze jest go w stanie utrzymać. Wypadnięcie z rąk zdarza się często także rodzicom i innym dorosłym – zwykle w trakcie kąpieli lub zabawy, np. w podrzucanie maluszka. Spora grupa niemowląt pada również z mebli – łóżka, kanapy czy stołu, a nawet niezapiętego krzesełka do karmienia. W tym przypadku problemem jest zaskakująca mobilność małego człowieczka, który wczoraj jeszcze nie umiał się przetoczyć z boku na bok, a dziś już potrafi i to impetem!

Uduszenia zawsze groźne

Mówiąc o wypadkach wśród niemowląt, nie sposób nie wspomnieć o nagłej śmierci łóżeczkowej (SIDS), która dotyczy zwłaszcza dzieci w wieku od 2 do 4 miesiąca życia. I choć zatrzymanie oddechu u maluszka może mieć podłoże fizjologiczne, bardzo często mówi się również o złej pozycji w łóżeczku, przegrzewaniu oraz nadmiarze tekstyliów. Niestety, dziecko, które teoretycznie już z SIDS wyrośnie wciąż podlega poważnemu ryzyku uduszenia, a to za sprawą rozmaitych rzeczy wkładanych do buzi. Wbrew pozorom zakrztuszenie z jedzenia jest rzadko tragiczne w skutkach – o wiele większe zagrożenie stwarzają małe przedmioty – oderwane guziki, drobne zabawki lub ich części, monety, wstążki czy koraliki znajdowane na ziemi. Eksperci przestrzegają, żeby doceniać spryt małych rączek, które są w stanie rozmontować wiele teoretycznie bezpiecznych przedmiotów na mniejsze części!

Zatrucia wśród najmłodszych

Wspomniane wyżej studium australijskie udowodniło, że zatrucia są najczęstszym wypadkiem dotykającym dzieci w wieku od 1 do 2 roku życia. Ma to oczywiście ze związek ze zwiększoną mobilnością maluszka, tendencją do wkładania wszystkiego do buzi oraz nierozumieniem zakazów. Bo też na współpracę dziecka w tym wieku nie ma co przesadnie liczyć. W samych Stanach Zjednoczonych dwoje małolatów umiera każdego dnia z powodu zatrucia! Wśród powtarzających się nagminnie scenariuszy są połknięcia szamponu, perfum, chemii do czyszczenia, a także wkładu do e-papierosów. Dalej maluchy chętnie dozują sobie same lekarstwa, które nigdy i pod żadnym pozorem nie powinny się znajdować w zasięgu dziecka do lat 5! Niestety, wciąż zdarzają się jeszcze zatrucia gazowe spowodowane wydobywaniem się tlenku węgla z kuchenki czy piecyka – noworodek czy niemowlę będzie zawsze pierwszą ofiarą ekspozycji na CO!

Dać się sparzyć?

W rankingu największych zagrożeń dla niemowląt I dzieci do 2 lat wysoko plasują się również oparzenia, które mogą być pożądaną nauczką pt.”nie wkładaj palca do ognia”, ale bywają także przyczyną nieopisanych cierpień, hospitalizacji czy deformacji skóry. Najczęściej dochodzi do nich w kuchni albo łazience, co powinno dać rodzicom do myślenia. Mowa tu przede wszystkim o wkładaniu rączek lub wchodzeniu do gorącej wody w wannie, przechylaniu kubka z wrzącą kawą czy herbatą, ściąganiu garnków z płyty grzewczej. Stosunkowo często odnotowuje się również poparzenie elektrycznymi urządzeniami typu żelazko, lampa, grzejnik oraz prądem z gniazdka. Wreszcie, nie można również bagatelizować parzeń związanych z ekspozycją na słońce – u bardzo małych dzieci zaniedbania w tym zakresie mogą poważnie uszkodzić skórę.

Wypadki, których byś sobie nie wyobraził

Wspomniane wyżej ryzyka, choć najwidoczniej bagatelizowane, sądząc z częstotliwości wypadków, są jednak dość wyobrażalne. Ale niemowlęta potrafią poszerzyć repertuar potencjalnych urazów o naprawdę niesamowite pomysły. Dla przykładu amerykański periodyk „Pediatrics” podaje, że w latach 1991-2010 w Stanach Zjednoczonych hospitalizowano 45 tysięcy dzieci poniżej trzeciego roku tylko z powodu urazów spowodowanych kubkami niekapkami! Najczęściej chodziło o niemowlęta zaczynające się uczyć chodzić i trzymające przy tym kubek w ustach. Poza tym maluszki z ochotą wkładają sobie ostre przedmioty do nosa i uszu, oraz ranią skórę, śluzówkę jamy ustnej a nawet rogówkę papierem czy zbyt długimi paznokciami.

Jak to przeżyć i nie oszaleć? Naturalnie, nie da się stworzyć dla dziecka w 100% bezpiecznego świata, bo też i nie o to w życiu chodzi. Zranienia są częścią ważnej lekcji o zagrożeniach czyhających wokół, a ból jest podstawą nauki. Tym niemniej, okoliczności mogące powodować śmierć, trwałe kalectwo bądź długie cierpienia warto z życia dziecka eliminować zupełnie, biorąc zawsze poprawkę na to, że maluch sięgnie o wiele dalej niż by się nam mogło zdawać.